Zangles

Het verschil tussen les op een muziekinstrument en zangles, is dat je als zanger te maken hebt met een instrument- de stem- dat onzichtbaar is.

Zangleraren doen om die reden vaak een groot beroep op de verbeelding en op die regel vorm ik geen uitzondering. Je kunt trouwens ook nooit de stem van iemand anders even proberen, wat bij een muziekinstrument natuurlijk wél kan. Het is dit ‘mystieke element’ dat mij aan zingen ook zo aanspreekt. Overigens kun je heel veel dingen natuurlijk heel goed zien: houding, is de keel ontspannen tijdens het zingen, ademhaling etc.

Nog een ander essentiëel verschil tussen zangles en instrumentale les is het feit dat wij vrijwel altijd een tekst zingen. En dat geeft iets heel concreets aan zingen, dat er bij instrumentale muziek niet is. Een pianosonate kan alles betekenen wat in je opkomt tijdens het luisteren, maar vocale muziek is anders. Die gaat over wat er in de tekst gebeurt.

Bij het gegeven van tekst hoort dan weer articulatie, de uitspraak van de taal waarin je zingt en natuurlijk de wijze waarop je je verhaal vertelt. In mijn lessen besteed ik hier vrij veel aandacht aan.

Ik geef les in klassieke muziek en niet in popmuziek. Dat is een heel ander genre met -gedeeltelijk- ook een andere techniek.

Ik volg zelf zanglessen volgens de zgn Lichtenberg methode, een manier van zingen waarbij de intuïtie, het ‘slimme onbewuste’ van de leerling wordt aangesproken.

Hoewel ik zelf geen Lichtenbergdocente ben, neem ik wel sliertjes van deze methode mee in mijn eigen lessen.

Ik geef les in mijn eigen huis, in een aparte leskamer met een vleugel.

Scroll naar boven